Niet voor gevoelige zielen.

Enkele medeleden van WOL (de West- en Oostvlaamse Ligfietsers) reden gisteren, een mooie lentezondag in december, langs de plaats des onheils. Jan publiceerde op zijn blog een bericht dat gestoffeerd werd met enkele foto's van de Brug Der Zuchten.
Klik: http://metdefietsonderweg.blogspot.be/2015/12/het-jaar-uit-fietsen.html

"Stand" van zaken.

Verschillende mensen vragen hoe het met me gaat. Dat vind ik heel fijn. Het is de bevestiging dat ondanks alle cultuurpessimisme het met de mensheid nog niet zo dramatisch gesteld is. Een "stand" van zaken dus. Veel staan is er niet bij maar na 4 weken na mijn crash met de Performer en de operatie om mijn achillespees weer te hechten is er toch al enige evolutie. Op dit ogenblik draag ik een soort van Darth Vader-boot met een hiel die systematisch verlaagd wordt, teneinde de achillespees weer op lengte te krijgen.

Eergisteren ging de eerste wig uit de hiel en ik zal het geweten hebben. De kine-behandeling is gisteren ook gestart. Ik mag nog steeds niet op mijn linkervoet lopen en ik voel daar eerlijk gezegd ook niet veel aandrang toe. Telkens als ik denk van de pijnstillers af te zijn heb ik er toch weer een nodig. Het wordt een lang hersteltraject. Jammer want het ziet er vaak aangenaam fietsweer uit dezer dagen. Fietsen beperkt zich tot het kijken naar een cross op tv. Maar uiteindelijk zal alles wel goed komen. Alleen hoop ik dat ik niet al te veel conditie kwijt ben. Ik zie mijn spieren zo wegsmelten. Opbouwen is als late vijftiger niet meer zo evident, vrees ik. Maar ik kijk er naar uit. Ik vermoed dat de e-Orca de eerste fiets zal zijn waar ik over enkele maanden weer mee kan fietsen. Als de lente er is ben ik er weer bij.